@winee
2019-06-29T10:59:42.000000Z
字数 8406
阅读 1317
LHX
申奥成功后,布布经过不懈努力,终于成为奥组委下属公司人力资源部门的主管。布布刚上任就遇到了一个难题:为即将启动的奥运新项目招募一批短期志愿者。经过估算,这个项目需要天才能完成,其中第天至少需要个人。 布布通过了解得知,一共有类志愿者可以招募。其中第类可以从第 天工作到第天,招募费用是每人 元。新官上任三把火,为了出色地完成自己的工作,布布希望用尽量少的费用招募足够的志愿者,但这并不是他的特长。于是布布找到了你,希望你帮他设计一种最优的招募方案。
输入格式:
第一行包含两个整数, ,表示完成项目的天数和可以招募的志愿者的种类。 接下来的一行中包含N 个非负整数,表示每天至少需要的志愿者人数。 接下来的 行中每行包含三个整数, , ,含义如上文所述。为了方便起见,我们可以认为每类志愿者的数量都是无限多的。
输出格式:
仅包含一个整数,表示你所设计的最优方案的总费用。
输入样例#1:
3 3
2 3 4
1 2 2
2 3 5
3 3 2
输出样例#1:
14
说明
,,题目中其他所涉及的数据均不超过。
设第 天需要 个志愿者,记 为第 天第 个志愿者是否能工作。
题目要求总费用最低,即求:。
它们需要满足要求:
这明显是一个的线性规划问题,但它不是标准形式,需要一些改造。
观察它的对偶问题:。
设, 为第 个志愿者第 天是否能工作,新的约束条件为:
添加松弛变量后为:
#include <iostream>#include <cstdio>#include <cmath>using namespace std;const int M=10005,N=1005,INF=1e9;const double eps=1e-7;int n,m;double a[M][N],b[M],c[N],v,cc[N];int B[N],P[M];void Out() {for (int i = 1; i <= m; i++) printf("%4d",P[i]);puts("");for (int i = 1; i <= m; i++) {for (int j = 1; j <= n; j++)printf("%4d",(int)a[i][j]);printf(" B:%4d b:%4d\n",B[i],(int)b[i]);}for (int i = 1; i <= n; i++)printf("%4d", (int)c[i]);puts("\nEnd");}void pivot(int l,int e) { //旋转运算,l换出变量 e换入变量swap(B[l],P[e]);b[l]/=a[l][e];for (int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) a[l][j]/=a[l][e];// 行变换,处理l对应行,将a[l][e]变为1a[l][e]=1/a[l][e];for (int i=1;i<=m;i++) if(i!=l&&fabs(a[i][e])>0) { //其他行,e对应列,除a[l][e]外变为0b[i] -= a[i][e]*b[l];for(int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) a[i][j]-=a[i][e]*a[l][j];a[i][e]=-a[i][e]*a[l][e];}//需要注意的是,e列将对应新的非基变量,即原基变量l对应的列v += c[e]*b[l]; //x的检验数即x值增加1对答案的影响,新的基变量值为b[l]for (int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) c[j] -= c[e]*a[l][j]; //更新检验数c[e] = -c[e]*a[l][e];}double simplex() {while(true) {int e=1,l=0;//l换出变量 e换入变量for(int t=2; t<=n; t++) if(c[t]>c[e]) e = t; //找到检验数最大的变量if (c[e] < eps) return v;//所以检验数<=0,最优解的情况double mn=INF;for(int i=1;i<=m;i++) //找换出变量,a[i][e]>0且b[i]/a[i][e]最小if(a[i][e]>eps&&mn>b[i]/a[i][e]) mn=b[i]/a[i][e],l=i;if(mn==INF) return INF;//无可行解pivot(l,e);// Out();}}int main() {cin >> n >> m;for (int i=1; i<=n; i++) {cin >> cc[i];c[i] = cc[i];}for (int i=1; i<=m; i++) {int s,t; cin >> s >> t;for (int j=s; j<=t; j++) a[i][j]=1;cin >> b[i];P[i] = i;}for (int i = 1; i <= n; i++) B[i] = m+i;//Out();printf("%d",(int)simplex());}
在加入剩余变量后,分别给每个约束方程加入人工变量,得到初始基可行解。
人工变量不能影响目标函数取值,必须从基变量中换出来。为此,可以在目标函数中把人工变量的系数设成M(一个充分大的数/惩罚系数),使得在求Min的过程中,人工变量变为非基变量可以大大减小目标函数值
#include <iostream>#include <cstdio>#include <cmath>using namespace std;typedef long long ll;const int M=12005,N=1005,INF=1e5;const double eps=1e-6;int n,m;double a[N][M],b[N],c[M],v,cc[M];int B[N];void pivot(int l,int e) {b[l]/=a[l][e];for(int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) a[l][j]/=a[l][e];a[l][e]=1;for(int i=1;i<=m;i++) if(i!=l&&fabs(a[i][e])>0) {b[i] -= a[i][e]*b[l];for(int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) a[i][j]-=a[i][e]*a[l][j];a[i][e]=0;}for (int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) c[j] -= c[e]*a[l][j];c[e] = 0;B[l] = e;}void Out() {puts("");for (int i = 1; i <= m; i++) {for (int j = 1; j <= n; j++)printf("%4d",(int)a[i][j]);printf(" B:%4d b:%4d\n",B[i],(int)b[i]);}for (int i = 1; i <= n; i++)printf("%4d", (int)c[i]);puts("\nEnd");}double simplex() {for (int i = 1; i <= n; i++) {cc[i] = c[i];for (int j = 1; j <= m; j++) {c[i] = c[i]-INF*a[j][i];}}while(true) {int e=0,l=0;for (int t=1; t<=n; t++)if (c[t]<-eps) {e = t;break;}if (e == 0) {v = 0;for (int i = 1; i <= m; i++) v += b[i]*cc[B[i]];return v;}double mn=INF;for(int i=1;i<=m;i++)if(a[i][e]>eps && mn>b[i]/a[i][e]) mn=b[i]/a[i][e],l=i;if(mn==INF) return INF;pivot(l,e);//Out();}}int main() {cin >> n >> m;for (int i=1; i<=n; i++) cin >> b[i];for (int i=1; i<=m; i++) {int s,t; cin >> s >> t;for (int j=s; j<=t; j++) a[j][i]=1;cin >> c[i];}for (int i = 1; i <= n; i++) {a[i][m+i] = -1;a[i][m+n+i] = 1;B[i] = m+n+i;}for (int i = m+n+1; i <= m+n+n; i++) c[i] = INF;m += n+n;swap(n,m);//Out();printf("%d",(int)simplex());}
两阶段法则更为直接,第一步,目标函数为,即尽量使人工变量取值为0,如果,说明人工变量换不出去,即无解。若,说明有可行解,进行第二阶段,把矩阵中人工变量部分删掉,目标函数换回原问题的,即
#include <iostream>#include <cstdio>#include <cmath>using namespace std;typedef long long ll;const int M=12005,N=1005,INF=1e5;const double eps=1e-6;int n,m;int a[N][M],b[N],c[M],v,cc[M],A[M];int B[N];void pivot(int l,int e) {b[l]/=a[l][e];for(int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) a[l][j]/=a[l][e];a[l][e]=1;for(int i=1;i<=m;i++) if(i!=l&&fabs(a[i][e])>0) {b[i] -= a[i][e]*b[l];for(int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) a[i][j]-=a[i][e]*a[l][j];a[i][e]=0;}for (int j=1;j<=n;j++) if(j!=e) c[j] -= c[e]*a[l][j];c[e] = 0;B[l] = e;}void Out() {puts("");for (int i = 1; i <= m; i++) {for (int j = 1; j <= n; j++)printf("%4d",(int)a[i][j]);printf(" B:%4d b:%4d\n",B[i],(int)b[i]);}for (int i = 1; i <= n; i++)printf("%4d", (int)c[i]);puts("\nEnd");}int simplex() {while(true) {int e=0,l=0;for (int t=1; t<=n; t++)if (c[t]<-eps) {e = t;break;}if (e == 0) {v = 0;for (int i = 1; i <= m; i++) {v += b[i]*cc[B[i]];}return v;}int mn=INF;for(int i=1;i<=m;i++)if(a[i][e]>eps && mn>b[i]/a[i][e]) mn=b[i]/a[i][e],l=i;if(mn==INF) return INF;pivot(l,e);//Out();}}int main() {cin >> n >> m;for (int i=1; i<=n; i++) cin >> b[i];for (int i=1; i<=m; i++) {int s,t; cin >> s >> t;for (int j=s; j<=t; j++) a[j][i]=1;cin >> A[i];}for (int i = 1; i <= n; i++) {a[i][m+i] = -1;a[i][m+n+i] = 1;B[i] = m+n+i;}for (int i = m+n+1; i <= m+n+n; i++) cc[i] = c[i] = 1;m += n+n;swap(n,m);//Out();for (int i = 1; i <= n; i++)for (int j = 1; j <= m; j++) {c[i] = c[i]- 1*a[j][i];}if (simplex() < eps) {n -= m;for (int i = 1; i <= n; i++) c[i] = cc[i] = A[i];for (int i = 1; i <= n; i++)for (int j = 1; j <= m; j++) {c[i] = c[i]- cc[B[j]]*a[j][i];}printf("%d",(int)(simplex()));} else {puts("Unsolvable!");}return 0;}
将所有式子同乘后得到类似标准形式,但是b列出现负数,不能用原始单纯形法。
整理一下式子:
#include <iostream>#include <cstdio>#include <cmath>using namespace std;const int M=12005,N=1205,INF=1e7;const double eps=1e-6;int n,m;double a[N][M],b[N],c[M],v,cc[M],A[N];int B[N];void pivot(int l,int e) {b[l]/=a[l][e];for(int j=1; j<=n; j++)if(j!=e)a[l][j]/=a[l][e];a[l][e]=1;for(int i=1; i<=m; i++)if(i!=l&&fabs(a[i][e])>0) {b[i] -= a[i][e]*b[l];for(int j=1; j<=n; j++)if(j!=e)a[i][j]-=a[i][e]*a[l][j];a[i][e]=0;}for (int j=1; j<=n; j++)if(j!=e)c[j] -= c[e]*a[l][j];c[e] = 0;B[l] = e;}void Out() {puts("");for (int i = 1; i <= m; i++) {for (int j = 1; j <= n; j++)printf("%4d",(int)a[i][j]);printf(" B:%4d b:%4d\n",B[i],(int)b[i]);}for (int i = 1; i <= n; i++)printf("%4d", (int)c[i]);puts("\nEnd");}double dsimplex() {while (true) {int e=1,l=0;for (int t=2; t<=m; t++)if (b[t] < b[e]) e = t;if (b[e] > -eps) {v=0;for (int i = 1; i <= m; i++) v += b[i]*cc[B[i]];//for (int i = 1; i <= m; i++) v += (-c[n-m+i])*A[i];return v;}double mn=INF;for (int i = 1; i <= n; i++)if (a[e][i] < -eps && mn > c[i]/a[e][i])mn=c[i]/a[e][i],l=i;if (mn==INF) return INF;pivot(e,l);// Out();}}int main() {cin >> n >> m;for (int i=1; i<=m; i++) {cin >> A[i];b[i] = -A[i];}for (int i=1; i<=m; i++) {int s,t;cin >> s >> t;for (int j=s; j<=t; j++)a[j][i] = -1;cin >> cc[i];c[i] = -cc[i];}for (int i = 1; i <= n; i++) {a[i][n+i] = 1;B[i] = n+i;}m += n;swap(n,m);//Out();printf("%d",(int)(dsimplex()));return 0;}
1.这四个程序在运算速度上没有本质上的差别,实际测试中人工变量法稍慢。
2.原问题的线性规划模型是一步到位的,但不是标准形式,具体的解决方法有很多,可见线性规划与单纯形法内容丰富,体系比较完备。
3.在已有的题解中,绝大多数作者是使用网络流来做。本题费用流的建图方法颇有挑战性,而线性规划模型简单很多,程序实现上单纯形法稍微麻烦一点,而这两类方法时间复杂度都比较高而且玄学,难分高下。总的来说,线性规划的方法更方便。
供参考的资料:
https://10420.blog.luogu.org/solution-p3980
https://blog.csdn.net/little_cats/article/details/81189794